Kada koristiti drveni ugljen, a kada brikete?
Svi volimo roštiljanje, no rijetko tko voli cijeli proces, od pripremanja roštilja do čišćenja na kraju, a posebice paljenje vatre. Umjetnost je to sama za sebe, a uspjeh ovisi o nekoliko faktora, ponajviše o tome što se koristi za potpalu vatre. I dok su grill timovi podijeljeni na one koji vatru pale drvenim ugljenom i na one koji to rade briketima, saznajmo koje su prednosti jednih, a koje drugih.
Drveni ugljen
Drveni ugljen vrlo brzo se upali te gori jače i brže od briketa. Budući da je riječ o spaljenom i pougljenjenom drvu, njegovo gorenje oslobađa veću količinu topline, daje hrani prirodnu aromu i onaj specifični okus roštilja. Također, s obzirom na to da veoma brzo razvije veliku količinu topline, savršen je za kratka roštiljanja, a zbog toga je idealan za pečenje mesa.
Briketi
Briketi su slični drvenom ugljenu, samo što u sebi imaju određene dodatke poput vezivnog materijala, a često su i natopljeni u tekućinu koja pomaže da se lakše zapale. Ipak, zbog tih dodatnih tvari briketi se teže pale od drvenog ugljena, ali zato gore ravnomjernije te će i plamen biti ujednačen i stabilniji. Najveća mana briketa jest što jelu dodaju drugačiju aromu i okus koji neki nazivaju „kemijskim“ okusom. Upravo zato briketi nisu pogodni za pečenje mesa i povrća, nego za hranu koja zahtijeva dugotrajno pečenje. Stoga brikete koristite kad na roštilju želite u aluminijskoj foliji sporo peći rebarca, pizzu ili deblji komad mesa koji baš i nije za pečenje direktno iznad plamena.
* Sve informacije u članku su informativnog karaktera.
